rozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozwalaćam, rozwalaća, rozwalaćają, rozwalaćany {{/stl 8}}– rozwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozwalaćlę, rozwalaćli, rozwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwalać się – rozwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozsypywać się; rozlatywać się; niszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwalające się domy. But ci się całkiem rozwalił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwalać — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something … Słownik Polskiego slangu
rozwalać się — 1) Przestać działać; psuć się Eng. To fail or become inoperative; to fall into destruction 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) Złamać się lub popsuć Eng. To get broken or damaged … Słownik Polskiego slangu
rozwalić — dk VIa, rozwalićlę, rozwalićlisz, rozwalićwal, rozwalićlił, rozwalićlony rozwalać ndk I, rozwalićam, rozwalićasz, rozwalićają, rozwalićaj, rozwalićał, rozwalićany 1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś… … Słownik języka polskiego
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
demolować — ndk IV, demolowaćluję, demolowaćlujesz, demolowaćluj, demolowaćował, demolowaćowany «burzyć, niszczyć, rozwalać» Demolować (jakieś) urządzenia, instalacje. W ataku szału demolował pokój. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
burzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, burzyćrzę, burzyćrzy, burzyćrzony {{/stl 8}}– zburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować rozpadanie się czegoś wybudowanego; rozwalać, rujnować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
demolować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, demolowaćluję, demolowaćluje, demolowaćany {{/stl 8}}– zdemolować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niszczyć coś materialnego w sposób gwałtowny, brutalny; rozwalać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Demolować po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
